Зарытый талант
Библейская притча
Человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение своё. И одному дал он пять талантов, другому два, иному один, каждому по его силе; и тотчас отправился.
Получивший пять талантов пошёл, употребил их в дело и приобрёл другие пять талантов. Точно так же и получивший два таланта приобрёл другие два. Получивший же один талант пошёл и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.
По долгом времени, приходит господин рабов тех и требует у них отчёта. И, подойдя, получивший пять талантов принёс другие пять талантов и говорит:
— Господин! Пять талантов ты дал мне; вот, другие пять талантов я приобрёл на них.
Господин его сказал ему:
— Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего.
Подошёл также и получивший два таланта и сказал:
— Господин! Два таланта ты дал мне; вот, другие два таланта я приобрёл на них.
Господин его сказал ему:
— Хорошо, добрый и верный раб! В малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего.
Подошёл и получивший один талант и сказал:
— Господин! Я знал тебя, что ты человек жестокий, жнёшь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал, и, убоявшись, пошёл и скрыл талант твой в земле; вот тебе твоё.
Господин же его сказал ему в ответ:
— Лукавый раб и ленивый! Ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал; посему надлежало тебе отдать серебро моё торгующим, и я, придя, получил бы моё с прибылью. Итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов, ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у не имеющего отнимется и то, что имеет. А негодного раба выбросьте во тьму внешнюю: там будет плач и скрежет зубов.
Թաղված տաղանդ
Աստվածաշնչյան առակ
Մարդ, ով գնում էր օտար երկիր, կանչեց իր ծառաներին և հանձնեց նրանց իր ունեցածը: Մեկին հինգ տաղանդ տվեց, մյուսին՝ երկու, մեկին՝ մեկ, յուրաքանչյուրին ըստ իր ուժի, և անմիջապես ճամփա ընկավ։
Հինգ տաղանդ ստացողը գնաց, օգտագործեց դրանք գործի մեջ, և ուրիշ հինգ տաղանդ էլ ձեռք բերեց։ Նույն կերպ էլ երկու տաղանդ ստացողը ձեռք բերեց այլ երկուսը: Մեկ տաղանդ ստացողը գնաց, դրեց այն հողի մեջ և թաքցրեց իր իր Տիրոջ արծաթը:
Երկար ժամանակ անց գալիս է այդ ծառաների Տերը և նրանցից հաշիվ խնդրում: Եվ, մոտենալով նա, ով հինգ տաղանդ է ստացել բերեց մյուս հինգ տաղանդը և ասաց.
– Տեր! Հինգ տաղանդ ինձ տվեցիր, ահա ես նրանց հետ ձեռք բերեցի ևս հինգ տաղանդ։
Տերը նրա ասաց նրան.
– Ապրե՛ս, բարի՛ և հավատարի՛մ ծառա, որովհետև այդ քչի մեջ հավատարիմ եղար, շատի վրա կկարգեմ քեզ, մտի՛ր քո Տիրոջ ուրախության մեջ:
Երկու տաղանդ ստացողը, նույնպես մոտեցավ և ասաց.
– Դու ինձ երկու տաղանդ տվեցիր. ահա ես նրանց հետ երկու այլ տաղանդ եմ ձեռք բերել։
Նրա տերն ասաց նրան.
– Դե, բարի և հավատարիմ ծառա։ Դու փոքր բաներում հավատարիմ էիր, ես քեզ շատ բաների վրա կդնեմ. մտիր քո տիրոջ ուրախության մեջ:
Մեկ տաղանդ ստացածն էլ մոտեցավ և ասաց.
– Տե՛ր, ես գիտեի քեզ, որ դու դաժան մարդ ես, հնձում ես այնտեղ, որտեղ չես ցանել, և հավաքում ես այնտեղ, որտեղ չես ցրել, և վախենալով գնացի և քո տաղանդը թաքցրի երկրի մեջ. ահա քեզ քոնը:
Նրա տերը պատասխանեց նրան.
– Չար ու ծույլ ստրուկ. Դու գիտեիր, որ ես հնձում եմ այնտեղ, որտեղ չեմ ցանել, և հավաքում եմ այնտեղ, որտեղ չեմ ցրել. Ուրեմն դու պարտավոր էիր իմ փողը տալ վաճառականներին, և երբ ես գամ, իմը շահույթով ստանայի։ Ուրեմն, վերցրու նրանից տաղանդը և տուր նրան, ով ունի տասը տաղանդ, որովհետև ով ունի, կտրվի և կշատանա, իսկ ով չունի, նրա ունեցածն էլ կվերցվի. բայց անպիտան ծառային դուրս հանիր արտաքին խավարը, այնտեղ կլինի լաց և ատամների կրճտոց:
