November 6

Արևորդի փառատոն․ «Մամուդի. բաոբաբ փորող վերջին մարդը»

Արևորդի փառատոնի շրջանակներում դիտեցի «Mamody, the last baobab digger» ֆիլմը, որը թարգմանաբար նշանակում է՝ «Մամուդի. բաոբաբ փորող վերջին մարդը»։ Հազվադեպ են լինում ֆիլմեր որոնք ինձ իսկապես դուր են գալիս, սակայն այս ֆիլմը առաջին իսկ րոպեներից շաատ հետքրքրեց ինձ։

Ֆիլմը սկսվում է Մադագասկարի Մահաֆալի սարահարթի պատկերավոր նկարագրությամբ։ Այս վայրը հայտնի է շոգ և չորային կլիմայով, հսկա գեղավեր խոտաբույսով ծածկված անտառներով, սակայն ունի նաև իր վատ կողմը, այստեղ հազվադեպ է անձրում իսկ ջուր հայթայթելը գրեթե անհնար է։ Ֆիլմում խոսվում է Ամպուտակ գյուղում գտնվող բնակիչների կյանքի մասին և թե ինչպես են նրանք այս խրթին պայմաններում ջուր հավաքելու յուրատեսակ ձև գտնում։ Ջրի և քաղցի պակասից 1953 թվականին Ամպուտակում շատ բնակիչներ մահացել են։ Հողը չոր էր և բույսերը չէին աճում, միայն բաոբաբ ծառն էր, որ այդպիսի իրավիճակից փրկեց գյուղացիներին։ Այս ծառի բնափայտը հագեցած է ջրով, ինչն էլ թույլ է տալիս ծառին երկար ժամանակ կանգուն մնալ առանց անձրևների։ Բաոբաբ նշանակում է սերմաշատ պտուղ, քանի որ ծառը տալիս է բազում պտուղներ, որոնց մեջ կան մոտ հարյուր սերմեր ուտելի միջուկով պատված։ Պտղի սերմերը շատ օգտակար են, ունեն քաղցր համ և դրանք ամենից շատ սիրում են երեխաները։

Բնակիչները օգտագործում են ծառի բոլոր մասերը՝ բնափայտը, տերևը, կեղևը և պտուղները։ Ծառի կեղևից պատրաստում են կոշտ թելեր, պարաններ։ Մատղաշ տերևներն օգտագործում են սննդի մեջ, պատրաստում են աղցան և ապուր։ Պտուղները չորացնում են, աղում և պատրաստում են լիմոնադ հիշեցնող զովացուցիչ ըմպելիք։ Բաոբաբի պտուղներից, տերևներից և արմատներից պատրաստում են դեղամիջոցներ, և նույնիսկ խնամքի միջոցներ։

Սա ֆիլմի հղումն է՝ «Մամուդի. բաոբաբ փորող վերջին մարդը», եթե հետաքրքրեց խորհուրդ եմ տալիս դուք էլ դիտեք։ Միշտ գնահատել եմ այն ինչ ունեմ սակայն Ֆիլմը դիտելուց հետո նույնիսկ ամենաչնչին բաները սկսում ես նկատել, օրինակ, որ ոչ բոլորը ունեն սովորական ջուրը բացելու և լվացվելու, կամ ջուր խմելու հնարավորություն․․․